D04 and a windy D05

Het is nu donderdag en de dag loopt ten einde. Ik heb afgelopen dinsdag mijn D04 en vandaag mijn D05 gevlogen.

Mooi uitzicht als je tegen zonsondergang landt!

Ik keek op tegen mijn beurtje D04. Hier waren meerdere redenen voor. Ik was bang een gedeelte van de kennis al kwijt te zijn, aangezien ik vorige week donderdag voor het laatst had gevlogen. Daarnaast ging het die donderdag best wel rot en moest ik deze keer weer in de middag vliegen, wat de vlucht waarschijnlijk erg bumpy maakt.
De vlucht bestond uit het doen van onder andere steep turns, stalls, de R/T (radiotelephony) en approach to pattern (het binnenvliegen van het circuit). Natuurlijk wordt er gepland, gebriefd, gepreflight en uiteindelijk wordt het vliegtuig gestart, klaar om te gaan! Op naar de runup area en daarna naar runway 4R, opstijgen en aflevellen op 3700ft MSL. De procedures gingen allemaal erg snel en soepel, gelukkig maar. Op naar de Southeast Practice Area om mijn steep turns en stalls te doen. De eerste steep turn ging barslecht, maar deze maakte ik goed door twee mooie steep turns te vliegen. De stalls lukte ook niet echt, maar dat kon mij eigenlijk niet zoveel. Ik had het vliegtuig erg mooi onder controle, de procedures gingen als een trein en de checklisten gingen er zo doorheen, top dus! Even laten zien wie hier de baas was. Daarnaast was ook de instructeur in een goede bui, wat de laatste tijd steeds beter gaat. Hij maakt grapjes, wij maken grapjes, er worden verhalen verteld en er wordt een beetje gek gedaan. Daarnaast worden er zelfs complimentjes uitgedeeld, die erg goed vallen! Als ik een compliment van hem krijg weet ik ook dat het een waardevol compliment is. Terug naar het veld, waarbij mijn voorbereiding, procedures en communicatie erg lekker gingen. Ik vloog het circuit binnen, waar wij uiteindelijk 3 touch-and-go's en 1 full stop hebben gemaakt op runway 22R. Naja wij... ik!

In een circuit moet je in een korte tijd en afstand veel doen. Aangezien je nog geconcentreerd bezig bent met vliegen, is dit in het begin erg moeilijk. Je moet juiste afstanden houden, de goede richting vliegen, timen, verschillende kleine checklisten doorwerken, contact houden met de toren, etc... Bij de daling moet je erg goed opletten of je op de juiste hoogte zit met de juiste snelheid. Dit houdt in dat je telkens de baan in de gaten houdt. Op het juiste moment draai je naar de baan toe en zorg je dat je de juiste koers vliegt richting deze baan. Hierbij worden veel kleine correcties gemaakt met de ailerons (rolroeren), maar ook met de throttle (gas) en je elevator (hoogteroer) om op de zogenaamde glideslope te blijven. Hierbij moet je het vliegtuig (in het begin tegen je gevoel in) als het ware de grond indrukken. Je mikt met de neus op de grote witte blokken op de runway en aangekomen boven de baan doe je het gas dicht en trek je je neus op. Zo zweef je boven de baan en zal je zachtjes zakken, waarbij je steeds verder de neus optrekt om een zachte landing te maken op de achterwielen.
Al mijn 'finals' (het positioneren voor de baan) waren erg mooi steady en uitgelijnd. Ik heb vier landingen gemaakt, waarvan er één echt heel soepeltjes ging. Hier was de instructeur ook wel over te spreken. Daarnaast kreeg ik complimenten over het snel en netjes uitvoeren van de procedures en checklisten. Het droogvliegen heeft hier echt bij geholpen.
Na deze vlucht had ik het weer helemaal in me en zat ik vol energie, het ging zo lekker! Sven wilde meer! Helaas ging dat niet door, woensdag was ik niet ingeroosterd. Vandaag gelukkig weer wel, om 10:35LT, mijn vroegste tijd sinds ik hier zit.

Na de vlucht onze kist even uitpakken en neerzetten

De vlucht voor vandaag had geen prettig vooruitzicht:

FM1500 11011KT P6SM SKC TEMPO 1620 11016G26KT

Het zou hard gaan waaien, met redelijke windvlagen en dat precies loodrecht op de baan. Eelco zou eerst vliegen en het viel al op dat er enkele vluchten gecancelled werden, vanwege de wind. Het was hard werken voor Eelco en het begon steeds harder te waaien. Toch een nette vlucht ondanks de wind. Terug naar Falcon Field, het vliegtuig geparkeerd en een pauze van 5 minuten genomen. Normaal is dit een half uur, maar onze instructeur is niet van de pauzes. Gelijk doorknallen dus. Ik snel mijn vluchtje voorbereiden en het laatste weer uitluisteren: 18kts uit 080, gusting 24. Net binnen de limieten en het 'viel nog mee', hoewel het wel opviel dat bijna elke Sabenakist aan de grond stond. Mijn instructeur zei dat het wel goed zat en dat we weg gingen. Ik blij, want ik had wel zin in een vluchtje, hoewel ik in mijn achterhoofd had zitten dat het wel erg bumpy en winderig was, fijn! Op naar de baan, waar we een laatste windcheck kregen. Deze bleek net buiten limieten te zijn, maar we zijn toch opgestegen. Leuk om op een andere manier op te stijgen. De vlucht verder ging erg lekker, mits je de factor wind ook even meetelt. Mijn oefeningen gedaan en terug naar het veld. Het vliegtuig was 'mine'. Ik mocht een landing proberen met een crosswind van 17kts, terwijl een limiet van een solo student maximaal 10kts is. Nu was er een instructeur bij, dus leuk om te proberen. Het uitlijnen voor de 4L ging erg goed, alleen kwam ik een beetje hard neer, *ouch*. Opnieuw proberen met een full stop op de 4R, waarbij mijn landing naast de centerline was. Ook niet erg netjes, maar toch erg tevreden over mijn approach. Dit was best pittig aangezien we dit nog maar net konden en nu een sterke wind van zij hadden die ons van het pad afblaasde. Het was moeilijk vliegen vandaag en het ging naar omstandigheden erg lekker. De instructeur was wederom tevreden en kwam met enkele complimentjes. Een erg interessante vlucht voor ons en goed voor de ervaring. Erg opvallend dat er maar twee kisten van onze school in de lucht hingen, wij en een klasgenoot. Vele vluchten waren gecancelled en wij mochten gaan.
Uiteraard is er naar de Jamba Juice gegaan, het zwembad ingedoken en is er een bezoekje aan de Starbucks gebracht. Zometeen gaan we met zijn allen uit eten.

Het uiteindelijke rooster voor vandaag.
Helaas heb ik geen foto van het rooster hoe het was ingepland.
Wat wel moet opvallen is dat het verdacht leeg is: cancellen maar!

Ik zit hier nu bijna een maand, maar zo voelt het zeker niet. De tijd gaat zeg maar RETESNEL! Ik heb het hier nog prima naar mijn zin en alles gaat ook echt goed. Daarnaast heb ik de gelegenheid om goed in contact te blijven met de mensen via MSN en ik Skype ook veel met het thuisfront. Ook leuk om telkens reacties van de mensen te ontvangen hier op mijn blog. Het Amerikaanse leven bevalt goed en ik ben het redelijk gewend. Ook mijn Engels is er goed op vooruit gegaan. Ik ben overigens nog niet aangekomen, dus moet er misschien (nog) meer gegeten worden. Daarnaast hebben wij erg leuke buren. Je kan er een goed gesprek mee aangaan, ze zijn erg geïnteresseerd, willen je met veel dingen helpen, lenen ons DVD's uit en we doen binnenkort een BBQ met hun.

Het rooster is binnen. Morgen wordt er gelukkig weer gevlogen, op onze koningskist N4181J. Ik mag voor het eerst eerder vliegen dan Eelco en ik heb weer een record, om kwart over 9 's morgens. Het is nog net geen 6 uur 's morgens, maar we komen steeds vroeger. Dit is een heerlijke tijd, aangezien je niet te vroeg je bed uit moet (6 uur) en gewoon nog wat aan je dag hebt.
D06, here we come!