vrijdag 19 september 2008

D03 en toch D02

Normaal had ik nu allang mijn bed uit moeten zijn en zat ik op school te wachten en te plannen. Vandaag niet, ik sta niet ingeroosterd. Wel jammer, er kan dus niet gevlogen worden. Toch vind ik het helemaal niet zo erg, het is eigenlijk best wel lekker, zo'n dagje rust.


Inderdaad, rust. wie had gedacht dat vliegen zo vermoeiend zou zijn? Voor alle vluchten ben ik in ieder geval voor 6 uur 's morgens mijn bed uit gegaan, vroeg naar school gegaan om te plannen, te briefen en het vliegtuig te inspecteren. Daarna worden er twee vluchten gemaakt. Mijn crewmate Eelco vliegt eerst, waar ik het na een kleine pauze het overneem. Het kan bijvoorbeeld zo zijn dat hij ergens heenvliegt (Casa Grande) en ik de terugreis voorzie. Als dit klaar is, wordt het vliegtuig geparkeerd, worden we gedebriefd en moet er nog wat papierwerk gedaan worden. Al met al ben je dan in het begin van de middag terug, waarna er uiteraard geleerd moet worden. Hier gaat vaak dan wel een enkel uurtje slaap aan vooraf.
Doordat je telkens op een andere vreemde tijd je bed uit moet, je druk bezig bent, tijdens het vliegen enorm geconcentreerd bent, je nog met je crewmate mee moet vliegen en opletten én er geleerd moet worden, zijn dit drukke vermoeiende dagen. Daar komt bij dat wij tijdens onze vlucht ook redelijk goed worden aangepakt door de instructeur, waardoor je toch wel weer blij bent dat je aan de grond staat. Het lijk wel alsof hij een soort vliegtuigallergie heeft, wat hem ineens een ander mens maakt als hij in het vliegtuig zit.

Over het vliegen zelf vind ik nog moeilijk te zeggen hoe dat gaat. Het lijkt juist dat de moeilijke dingen mij makkelijk af gaan en ik moeite heb met de makkelijke dingen. Het 'Straight&Level'-flight gaat bij mij niet altijd zo straight en geleveld. Hierbij komt wel kijken dat ik nog nooit met een rustige stabiele lucht heb gevlogen. Aangezien ik altijd laat in de morgen of 's middags vlieg, is het altijd instabiel door de opwarming van de aarde. Deze onstabiliteit zorgt dan weer voor turbulentie, wat het erg 'bumpy' maakt. Gisteren was er sprake van bewolking, cumuluswolken om precies te zijn (de welbekende schapenwolken). Onder deze wolken zitten nogal stijgende en dalende luchtkolommen, die het vliegtuig maar al te graag omhoog en omlaag duwen. Het straight en level flight ging dan ook voor geen meter. Ik ben dan benieuwd wat mijn aandeel en het effect van deze bewolking hierin is geweest.

Tijdens de vlucht is het de bedoeling dat je zoveel mogelijk in zo'n kort mogelijke tijd leert. Goed voor de stress. Dit betekent veel checklisten doen, procedures, communicatie en het zogenaamde airwork. Wat simpele voorbeelden hiervan zijn (stijgende/dalende) bochten, klimmen, dalen en gliden (om bijvoorbeeld de grootste afstand af te leggen wanneer de motor is uitgevallen). Hier even een kleine uitleg van de dingen die zoal nog meer gedaan worden. Jullie even volstoppen met informatie dus.

Take-off
Voordat je de baan op mag moet je eerst nog wat checklisten afwerken. Deze zijn onder andere om te kijken of alle systemen goed werken en of de motor goed loopt. Vlak voor het opgaan van de baan de klaring vragen aan de toren, even uitkijken en als een malle "Fuel Pumps ON, Landing Light ON, Strobe Light ON SET, Pitot Heat OFF SET, Mixture RICH, Carburettor Heat OFF, Airco NOT APPLICABLE, Transponder ALT SET, Take-off Clearance RECEIVED" terwijl je de baan op draait. In het begin is het onmogelijk om dit zo snel te doen en klaar te zijn voordat je op baan bent (zonder te spreken over het recht taxiën). Daarna de baan opdraaien, "TAKE-OFF" roepen, waarna een Check Power: "Power Checked" komt en je de kist op de centerline moet houden. Wanneer de snelheid 60kts bereikt, roep je "SIXTY KNOTS", doe je beide handen aan de yoke en trek je het vliegtuig de lucht in. Vooral de eerste paar keer echt leuk om te doen. Nu begint het normaal te worden en verloopt het (gelukkig) steeds soepeler.

Stalls
Bij een stall komt het erop neer dat de vleugels ineens een enorm liftverlies ondervinden en het vliegtuig als het ware uit de vliegt valt. Dit gebeurt bijvoorbeeld als je met 40-50kts dezelfde hoogte wilt houden door de neus erg ver omhoog te trekken. Hierdoor laat de luchtstroming van de vleugel los. Wij oefenen dit soort dingen, op een veilige hoogte en omgeving, om er mee om te kunnen gaan. Er zijn verschillende manieren om in een stall te raken en deze manieren worden allemaal beoefend.
Als eerste volgt een crewbriefing met wat er moet gebeuren: "Crew briefing. Clean stall. Recover at nose drop or wing drop, whichever occurs first. Any questions?". De first en second part pre-stall checklisten worden doorgenomen en de throttle gaat naar 'idle' (stationair). Doordat je snelheid afneemt wil je vliegtuig gaan dalen, wat je tegenhoudt door je neus steeds verder omhoog te trekken. Uiteindelijk merk je dat het vliegtuig niet meer 'vliegt', waarna je de neus vol naar beneden doet en gas geeft. Dit zijn altijd wel momenten die je goed voelt in je buik, leuk!

Slow Flight

Deze is vergelijkbaar met de stall hierboven. Je neemt veel gas terug, zet je flaps 10, flaps 25 en dan flaps 45 graden, waarna de snelheid terug zal lopen naar 60kts, in plaats van de gebruikelijke 90kts. Anders dan bij een stall houd je het vliegtuig nu op 60kts en op dezelfde hoogte.

Steep Turns
Normale bochten hebben een maximale hellingshoek van 30 graden. Bij steep turns is deze hoek 45 graden (en later zelfs 60 graden). In principe mag je niet naar je instrumenten kijken. Je draait naar links of rechts, geeft na 30 graden helling wat meer gas en rolt door naar 45 graden, door naar de horizon te kijken (hier is alleen geen horizon, alleen bergen). Een goede work-out voor je linkerarm, aangezien je bijna de gehele vlucht je rechterarm op de throttle en de linker op de yoke houdt. Na 360 graden gedraait te hebben, draai je terug, houdt wat gas in en hoop je dat je nog op de juiste hoogte en snelheid zit. Een erg leuke maneauvre om te doen, waarbij ook fijne g-krachten komen kijken!

Circuitjes
Het vliegen van circuitjes komt er op neer dat je rondjes vliegt en veel starts en landingen maakt. Je blijft zo in de Traffic Pattern.


Doordat je dicht bij het veld blijft, moet je veel dingen tegelijk doen. Je houdt contact met de toren, doet procedures, voert checklisten uit en daarnaast moet je niet vergeten te vliegen. Daarna is het nog een kwestie van dat alles mooi uitkomt, zodat je met de juiste hoogte en snelheid recht voor de baan komt.
Ik heb bij mijn laatste vlucht drie landingen gedaan, waarvan 1 touch-and-go (na het raken van de baan geef je weer vol gas om door te gaan) en twee full stops. Mijn eerste ging oké, mijn tweede was om te huilen en mijn derde was echt heel netjes. Ik kan niet wachten op mijn volgende vlucht, puur om gewoon circuitjes te vliegen en proberen te landen. Goed en netjes landen is gewoon één van de moeilijkste dingen die vaak geoefend moeten worden. Als een landing goed gaat geeft dat dan ook gewoon een goed gevoel.
Na een full stop is het een kwestie van de baan verlaten, terugtaxiën, Dispatch oproepen dat je terug bent op de ramp, de kist parkeren en de laatste checklisten afwerken.

Dat was wel even genoeg informatie over het vliegen, don't try this at home! Vandaag dus niet gevlogen, omdat we niet ingeroosterd stonden. Heerlijk genieten van de rust. Na het uitslapen het zwembad in gedoken en met Tim gewinkeld ten noorden van Phoenix, in Shopping Center The Anthem. Klonk goed en we konden wel een shopmoment en kleding gebruiken. Na een uur rijden waren we in het spookstadje aangekomen. Er liep bijna niemand, het was er heet, het was midden in de woestijn, er waren weinig tot geen interessante winkels en de inhoud van de winkels was al helemaal saai of Amerikaans...saai dus. Toch blij dat ik nog net vanuit Nederland de laatste mode heb meegenomen, wat hier waarschijnlijk 'overdone' is.
Uiteraard niets gekocht en snel wegwezen daar. We zijn een stukje door Phoenix omgereden om wat te verkennen. Wat een grote stad! Niet voor niets dat hier in Phoenix en aanliggende 'steden' (zoals Mesa) 5 à 6 miljoen man woont en dat bijna zonder een enkele flat. Toch genoeg ruimte in die woestijn. Ook een gedeelte door Scottsdale gereden, het rijke gedeelte met vele golfbanen, palbomen, chique auto's en monsterlijke huizen. Uiteindelijk bij de Jamba Juice in de buurt beland, boodschappen gedaan bij de Walmart en een duik genomen in het zwembad (waar uiteraard de halve klas al aanwezig was).

Enkele foto's van onderweg:


Vanavond waarschijnlijk gewoon chillen en naar de Starbucks. Het weekend moet nog even gepland worden. Tim en Gijs vliegen morgen nog, dus een roadtrip zit er niet in. Waarschijnlijk wordt er uit eten gegaan, wordt er een filmpje gepakt bij de gigantische bioscoop en wordt er wederom getubed op Salt River!

De gigantische Walmart (sorry voor de scheefheid)

Ze hebben er alles: meubels, wapens, tuinspullen, kleding, kantoorartikelen, computers, thema-afdelingen, bloemen, vele medicijnen, dieren(artikelen) en ohjah... eten!
Daarnaast heeft elke Walmart wel een MacDonalds, Service Center, Vision Center, een bank, een videohuur, etc...


6 opmerkingen:

Anoniem zei

Nou Sven nog even en wij kunnen ook straks vliegen het is zowat een schriftelijke cursus vliegen die je ons geeft, schitterend joh al die uitleg over je ervaringen dan moet ik het maar doen met een flightsimulator op de computer.
Veel plezier en suc6 we zien je foto's wel A&A

Unknown zei

Jaja, alle begin is moeilijk......
maar zoals je het ons uitlegt (zo duidelijk) weet je het allemaal al precies. Nu de praktijk nog, maar doorzetter die je bent gaat dat ook wel lukken..............met vallen en opstaan (nu nog wel haaha)Leuke instructeur heb je. Mag ik hem eens lenen? XXX, mam

Anoniem zei

Hey Sven,
Zo te lezen gaat het helemaal goed met je.
Geweldig hoe je alles zo beschrijft en uitlegt.Het nodigt echt uit om verder te lezen!
Wat een gezellige instructeur hebben jullie,je hebt hem zo goed beschreven dat ik gewoon een beeld van hem voor mij heb.Maar goed hij zal wel zo zijn redenen hebben om heftig te reageren als ie in de lucht zit.Misschien heeft hij inderdaad last van een vliegtuigallergie ;)!Ik weet zeker dat ook al gaat het vliegen nu nog met zijn ups en downs je na een tijdje met een makkie zelfstandig weg vliegt.Zeker als je de praktijk net zo goed beheerst als dat je de theorie beheerst.Want wat weet je er veel van zeg!
Nou ik ga nu stoppen, maar ik ben heel benieuwd naar je volgende berichten& foto's!Veel suc6 verder en natuurlijk veel plezier!!
Liefs juud

Anoniem zei

Hey Sven!
Idd een mooie uitleg van een best lastig maar oh zo mooi vak!
Fijn dat je zo geniet! Maar ik geloof ook best dat dit hele uitputtende dagen zijn, suc6 en vooral ook veel ... plezier!
Lfs,
Ro-Es-Thijs

Anoniem zei

Die Sven,

In plaats van vliegtuigjes vouwen, zit 'ie gewoon in de cockpit!!!!

Ook ik ben ervan overtuigd dat je binnenkort net zo makkelijk zo'n aluminium kist bestuurt, als dat je een papieren vliegtuigje vouwt.

"Keep the nose up" groeten van Lieuwe

Anoniem zei

Hey lekker ding!

Wat een verhalen! Ik ben eindelijk bij met lezen, heb hier echt even tijd voor uitgetrokken.
Leuk om al die foto's te zien van je klasgenoten, je appartement en de vliegtuigen. Dat appartement, daar mag trouwens wel iets aan gebeuren. Als je toevallig nog een leuke home-decorater zoekt?? IK HOU ME AANBEVOLEN! Vlieg je even hier naartoe om me op te halen?
Leuke klasgenoten heb je trouwens. Jullie zien er allemaal wel erg leuk uit in die pakken! Wat supertof dat je je eerste paar vluchten hebt gehad! Echt heel erg leuk! Ik ben apetrots op je! Ook wel wat trouwens dat er tijdens jouw vlucht iets stuk gaat... Maarja, daar leer je ook weer van toch?
Ik wens je nog heeeeel veel plezier en heel veel leuke en leerzame vluchten!
We spreken elkaar!

Een hele dikke kus,
Nikita