woensdag 17 december 2008

Als 't buiten woedt, is 't binnen goed.

En woeden doet het. Bij de meeste mensen zal er een "huh?"of "oh?" klinken bij het volgende dat ik zeg. Het is hier puur Nederlands hondenweer geworden. De wolken gaan steeds lager hangen, de zon is al een tijdje niet gezien, het wordt fris en koud, de wind sterkt aan en het blijft maar regenen. Klinkt bekend? Dat klopt, u bent waarschijnlijk een Hollander. Ik ook, maar had dit typische Nederlandse weer al een hele tijd niet meer meegemaakt. Wat Sven ervan vindt? Hij vindt het heerlijk!


Na maanden alleen zonnig, warm, onbewolkt en droog weer, verlang je hier echt naar en het tij is dus voor even gekeerd. Afgelopen zondag is dit weer aan het einde van de dag binnen komen zetten. Het werd steeds meer bewolkt en ook de luchtvochtigheid heeft zich aangemeld. Er is een koufront binnen gekomen, die hier plots is blijven haken. Dit front bracht naast regen ook laaghangende bewolking met een laag 'freezing level' met zich mee. Dit freezing level is de hoogte waarop de lucht nul graden Celsius bedraagt. Aangezien onze vliegtuigen niet tegen icing bestemd zijn, moeten wij onder dat freezing level blijven. Daarnaast vlieg ik nog VFR (Visual Flight Rules), op zicht dus. Dat betekent dat je ook onder de wolken moet blijven en een goed horizontaal zicht moet houden. De bewolking hing laag en door met name de regen nam ook het horizontale zicht enorm af. Hierdoor was het weer dus buiten limieten en kon er niet zomaar gevlogen gaan worden. Dit al helemaal niet voor de cross-country (planning) vluchten, aangezien daarvoor de eisen wat strenger zijn.

Vrijdag heb ik mijn D40 gehad. Dit was een vlucht met een Practiced Forced Landing, een Precautionary Landing, een simulated Gear Failure en wat Touch-and-Go's.
Vanaf Falcon Field zijn wij direct naar Chandler gegaan, waarvandaan wij naar de Southwest Practice Area gingen. Hierbij kreeg ik een simulated gear failure, waarbij ik het landingsgestel 'handmatig' naar buiten moest doen. De afhandeling van deze failure verliep netjes. Daarna viel gesimuleerd mijn motor uit. Tijd om een noodlanding te maken op een veld. Hierbij doorloop je verschillende procedures en checklisten, waarbij vele items uit je hoofd moeten. De kunst hierbij is om rustig te blijven en toch alles snel af te handelen. Zo moet je ondertussen ook een veld uitkiezen en een planning maken hoe je daar al glijdend precies op uit gaat komen. Dit wil dan ook niet altijd even goed lukken. Mijn PFL verliep erg netjes, vooral aangezien dit de eerste keer in de Arrow was. Op final kwam ik alleen wel wat dichtbij wat hoogspanningskabels, die ik in eerste instantie niet had gezien vanaf grote hoogte.
Na tot besluit te zijn gekomen dat ik dit wel overleefd zou hebben, ben ik in de go-around gegaan en teruggeklommen naar mijn hoogte. Daar aangekomen moest ik uitwijken vanwege het weer, wat uiteraard gesimuleerd was. Ik moest een voorzorgslanding maken, oftewel een noodlanding met een (nog) werkend vliegtuig. De procedures verliepen lekker en ik had een mooi veldje uitgekozen. Bij het naar final draaien van de baan om te landen, verliep het niet helemaal lekker. Ik had de Final Approach Speed voor de Archer in mijn hoofd (60kts) in plaats van 70kts, waardoor de stallwarning afging. Verder verliep alles prima, alleen was ik het over dat punt zeker niet tevreden. Daarna zijn wij terug inbound gegaan naar Falcon Field, aangezien de zon ook aan het verdwijnen was. Wij hebben nog enkele Touch-and-Go's kunnen maken, maar het werd wel erg donker. Aangezien de bewolking ook nog erg laag stond, zorgde dit voor een erg mooi uitzicht. Mijn mooiste zonsondergang ooit welteverstaan. De lucht kleurde van oranje tot rood en paars met allerlei wolkenformaties en een soort spookachtig Phoenix met al zijn verlichting op de achtergrond... en dat vanuit de lucht!

Van het weekend werd er niet gevlogen, aangezien ik niet ingeroosterd stond. Ook maandag heb ik niet gevlogen. Ik ben toen gecancelled, omdat de vlucht voor mij te laat terug was gekomen. Gisteren, dinsdag, kon er wederom niet gevlogen worden, dit keer vanwege het weer. Het Hollandse hondenweer.
Deze tijd is dus vooral besteed met uitslapen, filmpjes kijken, uit eten, chillen, leren en ander ongein. Wij hebben al die tijd al een open haard in huis staan, waarvan niemand weet hoe het geval aan moet. Dit weekend dus maar druk aan de slag gegaan om dat ding aan te krijgen en dat is weliswaar gelukt. Hij staat nu bijna dag en nacht aan en het geeft het heerlijke winterse gevoel met die regen buiten. Hoe je daar zo van kunt genieten...

Ook vandaag werd er van alles geprobeerd om mij te laten cancellen. Het weer was wisselvallig met lage bewolking en zelfs hier en daar een cumulonimbus (onweerswolk). Daarnaast was voor het gehele gebied 'moderate turbulence' en 'moderate icing' voorspeld, met hier en daar regenbuien en een sterke wind. Geen prettig vooruitzicht dus. 's Middags leek het weer toch nét binnen limieten te zijn, dus kon ik vliegen.
Toen kwam het volgende obstakel. De vlucht voor mij was veel te laat weggegaan, waardoor ik erg krap kwam te zitten qua tijd, wegens zonsondergang. Dit was niet het enige. Al kón ik op tijd vertrekken, dan bestond de kans dat mijn kist werd afgepakt voor een Check, aangezien de Checks voor alle andere vluchten gaan. Na lang wachten kwam mijn kist om kwart voor vier terug, werd hij niet afgepakt en kon ik snel voorbereiden om op tijd te vertrekken.
Ook hier zat het tegen. Eén van de twee uitlaatpijpen van de motor zat los, wat niet geheel ongevaarlijk bleek te zijn, wegens koolmonoxidevergiftiging. Maintenance kwam erbij om het vliegtuig te keuren. Deze jonge kerel wist het niet en haalde zijn supervisor erbij. Hij kwam tot de conclusie dat wij veilig weg mochten, maar de kist na onze vlucht wel maintenance in moest gaan (het zogenaamde 'squawken'). Het was een wonder, wij mochten weg!

Ik vond het wel een beetje spannend, aangezien de Arrow nog nieuw was, ik een andere instructeur had, dit mijn eerste navigatievlucht op de Arrow zou zijn, het weer verrot was en ik vier dagen niet had gevlogen. De vlucht begon prima. Wij zijn van runway 22 Left opgestegen en met een linkerbocht naar het oosten gedraaid, waarbij ik naar 3000' MSL klom en de Flight Service Station (FSS) opriep via de radio om mijn vluchtplan te activeren.
Zo ben ik via mijn navigatiepunten naar het zuiden gevlogen. Het principe is gewoon hetzelfde als bij de Archer, alleen ga je wat sneller en zijn bepaalde dingetjes net iets anders. De pech die ik had, was dat de winden anders waren dan voorspeld. Dat houdt in dat je andere opstuurhoeken moet gebruiken en ander rekenwerk uit je hoofd moet toepassen om je navigatie volgens plan uit te voeren. Als alles ineens zo snel moet, merk ik wel dat mijn rekenkundig denken er toch op achteruit is gegaan! Aan ouderdom zal het (hopelijk) niet liggen...

Zo ben ik naar het zuiden gevlogen, waar ik net ten zuiden van een moeras een diversion naar het veld Pinal Airpark kreeg, in plaats van mijn bestemming Marana Regional. Ik deed mijn berekeningen en zou precies tussen twee bergen heen vliegen. Aangezien je een stuk sneller gaat, moet je alles een stuk sneller afhandelen dan bij de Archer. Zo ben ik tussen de twee bergen gevlogen, waarbij wij ineens last kregen van wel erg hevige turbulentie. Alles ging heen en weer en ik had niet echt meer de controle over het vliegtuig, hoewel ik erg mijn best deed. Terwijl ik uit man en macht probeerde het vliegtuig een beetje stabiel te houden, ging het apparaat gewoon zijn eigen gang, door deze zogenaamde 'mountain waves'. Ik heb wel acht keer mijn kop gestoten en mijn ingewanden werden ook goed gehusseld. Toen wij uit dit gebied vlogen, stopte het gelukkig. Wat een rust...
Op Pinal heb ik een Touch-and-Go gemaakt, waarna ik terug ben gevlogen naar Falcon Field, met onderweg nog een Practiced Forced Landing. Het vliegtuig zette om tien over half zes zijn wielen neer op KFFZ, twintig minuten na sunset. Dit betekende dus weer een aankomst in het donker. Hoewel de meeste mensen er hier tijdens hun VFR alleen maar van dromen om met het donker terug te komen, gebeurt het mij tegenwoordig in de helft van de gevallen. Helemaal niet erg, want het geeft een totaal andere dimensie aan je vlucht. Het laatste kwartier ging onze navigatieverlichting aan, waarbij ook de cockpitverlichting wederom zijn werk moest doen. Hierbij hield ik mijn zonnebril nog op, waarbij tot nu toe alle instructeurs raar opkijken. Het ziet er inderdaad dan ook wel raar uit, maar er zit ook sterkte in mijn zonnebril en hij past zich aan het omgevingslicht aan. Ik kan dus prima zien met mijn goddelijke zonnebril; zonder wordt de baanverlichting één grote kleurenvlek. Dan maar telkens die rare blik van een instructeur, haha...


Nu heb ik het telkens over het weer en de weersvoorspelling. Hierbij gebruiken wij veelal de Terminal Area Forecast, ook wel TAF. Deze geeft een redelijk precieze voorspelling voor een bepaald gebied. Op Falcon Field gebruiken wij vaak de TAF van Williams Gateway (KIWA). Hier een voorbeeld van de TAF die nu geldt:
KIWA 180641Z 1807/1906 20012KT P6SM -SHRA SCT020 BKN035 OVC060
TEMPO 1807/1811 20015G25KT 3SM RA SCT010 OVC020
FM181100 21012KT P6SM -SHRA SCT005 BKN025 OVC040
FM181600 24010KT P6SM VCSH SCT015 BKN035 OVC050
FM181900 24010KT P6SM SCT025 BKN035
FM190200 20005KT P6SM SCT040 BKN250 LTD TO CLD VIS AND WIND TIL 181300
Zoals je ziet veel nietszeggende cijfers. Toch is het redelijk simpel en erg handig om te gebruiken. Hier een kleine uitleg over de TAF:
KIWA 180641Z 1807/1906 20012KT P6SM -SHRA SCT020 BKN035 OVC060 
De TAF is bedoeld voor KIWA en gemaakt op de 18e, om 06:41Z (UTC), oftewel 23:41 lokale tijd. Elke regel gaat over een bepaalde tijd, hier '1807/1906', oftewel vanaf 07:00Z op de 18e tot 06:00Z op de 19e. Zulu staat dus voor UTC en de lokale tijd (LT) is UTC-7.
De wind komt met 12kts uit 200 graden.
Het zicht is is meer (P - Positive) dan 6SM (10km).
Er zijn buien (SH - SHowers) met lichte (-) regen (RA - RAin) voorspeld.
De bewolking gaat per bedekkingsgraad. Zo is er op 2000' SCaTerred (3/8 - 4/8) bewolking, op 3500' BroKeN (5/8 - 7/8) bewolking en op 6000' OVerCast (8/8). Deze hoogtes zijn in voeten (') boven de grond, ook wel AGL.
TEMPO 1807/1811 20015G25KT 3SM RA SCT010 OVC020 
Hier is tijdelijk (TEMPO) van 07:00Z op de 18e tot 11:00Z op de 18e het volgende weer voorspeld:
De wind met 15kts uit 200 graden, met windvlagen (G) tot 25kts.
Het zicht is 3SM.
Er is regen (RA) voorspeld.
De bewolking is Scattered op 1000' en Overcast op 2000'.
Dit weer is tijdelijk. Dat betekent dat er in de gegeven tijd periodes kunnen zijn met tijdelijk dit weer. Verder in de TAF zie je regels met 'FM181100', wat inhoudt dat het weer vanaf 11:00Z op de 18e naar wat op die regel staat gaat veranderen.
Succes met ontcijferen!

De straten staan ondertussen weer blank van de regen. Raar gezicht wel. De riolering is hier niet echt op gebouwd en draait dan dus ook overuren.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

'k Snap goed dat je naar wolken en regen verlangt; heb ooit een keer twee weken in Portugal gezeten en toen had ik er al last van... alleen maar zon. Succes de komende tijd en tuf maar lekker door met die Arrow.

Groetjes Idsard.

Anoniem zei

Hoi Sven, wat een geweldig relaas weer, hier zijn de mensen druk in de weer om het huisje van Frank en je zus mooi te maken. Het ziet er erg leuk uit. We zijn er even wezen kijken. Het is bij jouw nu wat nat,maar hier wordt het nu wat kouder en blijft het kwik onder de nul hangen en wel zonnig gelukkig, dus misschien de gedachten naar ijs en schaatspret steekt al op (elfstedentocht??). En jij maar zwoegen hé, maar echt je doet het niet voor niets hoor, kop op en vergeet niet je landingsgestel uit te zetten als je gaat landen met je Arrow.
Liefs A&A&J