Neonstad Las Vegas!

We zitten hier al langer dan een maand en zijn nog niet erg ver van ons 'The Springs' gekomen. Hooguit ergens shoppen of mensen van het vliegveld afhalen. Aangezien bijna alles hetzelfde lijkt, heb je al helemaal niet het gevoel dat je 'reist'. Tijd dus om naar een ander stuk van de woestijn te dwalen, .... op naar Las Vegas!

Zaterdagmorgen moesten er eerst als een gek vluchten worden gecancelled. Er kon niet gevlogen worden, aangezien de wind te sterk was. Op zich prima, konden wij even weg uit Arizona. 's Morgens vroeg boodschappen gedaan bij de Walmart. Er werd veel eten en snoep gehaald met vele liters, of beter gezegd gallons, water voor onderweg. Aangezien we hier 'in the middle of the f*cking dessert' zitten, is dit zeker geen overbodige luxe. Boekje mee, kaart erbij, een extra t-shirt en dichte schoenen in de tas en 'doei' zeggen tegen Phoenix, weg waren we! Met twee auto's zijn wij met z'n zessen vertokken: Roy, Jasper, Eelco, Gijs, Tim en ik.


Via Interstate 10 door Phoenix gereden, de 101-loop op en via Route 60 het miljoenengebied verlaten. Daar voor ons lag heel wat kuub zand, rots en zand. Vooral veel zand. De ene statute mijl vloog voorbij, waarop de volgende volgde. We zaten vol energie en de tijd ging snel voorbij. Ik heb nog nooit een weg gezien die zo recht en lang is en als je recht voor je kijkt kan zien waar je over een half uur of drie kwartier pas bent! Leuk om mee te maken en de mooie rotsformaties voorbij te zien schieten. Onderweg kwamen we nog wat kleine dorpjes tegen, vele trailers in 'the middle of really nowhere' en volgde cactus na cactus. Vraag: wie wil hier nou wonen? Wij hebben ook geen idee.

Onderweg door de woestenij. Op het onderste plaatje is aan de linkerkant een nog niet ver ontwikkelde 'Dust Devil' te zien. Een soort tornado van stof, die je hier dagelijks ziet, mits de lucht instabiel is.

Na heel wat mijlen brandstof te hebben verspild, kwamen we bij het een sightseeing point die we mooi mee konden pakken: de Hoover Dam. Een enorme constructie, waarbij ze ook niet op een tonnetje beton meer of minder hebben gekeken. De dam is werkelijk enorm en bovenlangs is het versierd met vele stroomkabels. Jazeker, de dam heeft ook nog nut: het wekt stroom op. Daarnaast móet je er wel overheen rijden, wil je in de staat Nevada komen. Files gegarandeerd.

De afgrond van de Hoover Dam en de brug over de Hoover Dam in aanbouw (ook op Discovery Channel te zien)

Toen de fotoshoot af was gelopen zijn we verder gegaan. Na een kleine 30 mijl gingen we een heuvel over, waar voor ons ineens in de woeste woestijn een enorme stad lag. Dan denk je toch: wiens idee was het om hier ooit te beginnen met zijn huisje?


Het uitzicht was super en tussen al het zand lag daar die immense stad, uitgestrekt en wel met in het midden volgroeid met wolkenkrabbers: The Strip. De afslag 'Las Vegas Boulevard' genomen, welke je zo de zogenaamde 'The Strip' binnenleidt, het stukje Las Vegas Blvd. waar alle casino's aanzitten. Ons hotel zat helemaal aan de zuidkant van deze straat, terwijl wij aan de noordkant deze weg opgingen. Ik ben Utrecht gewend, maar dít reed echt niet door. Een achtbaansweg vol met de meest grote en luxe auto's voerde je langs alle casino's en stoplichten. De limo's zoals wij die kennen rijden hier niet en een Hummer is geen Hummer; het is een Limohummer. Groot, groter grootst. Eigenlijk helemaal niet erg dat we telkens stil stonden, wij kwamen ogen tekort om alles te bekijken: de hordes mensen, de meest luxueuze auto's en de enorme gebouwen met de aankleding daarvan. Toch kwam alles bekend voor. Zijn we hier eerder geweest? Inderdaad, het lijkt net een film!


Uiteindelijk lag daar links van ons het hotel/casino/winkelcentrum/parkeergarage/eetboulevard waar wij moesten zijn, 'Planet Hollywood'. Via de achterkant naar binnen gereden richting de Valet Parking, waarbij jij uitstapt en de auto wordt weggebracht. Er stonden hier alleen zoveel auto's voor in de rij, dat wij puur Hollands onze eigen auto gingen parkeren. Plekje gevonden in de saaie en grote parkeergarage en naar binnen gelopen. Hier liepen we opeens in een grote Shopping Mall die niet zielig aangekleed was. Glas, marmer, luxueuze shops, bling-bling, een nagemaakte straat compleet met 'lucht', waardoor het écht leek of je buiten liep, etc.. Eerst moesten we helemaal naar de voorkant lopen via de Shopping Mall, het casino naar binnen, daar achterin een roltrap vinden en naar de receptie toe. Inderdaad, dit was volgens mij puur op Valet Parking gericht en zijn er weinig gekken die dat hele 'end' lopen.
In deze Mall nog snel de H&M binnengelopen om een vest te kopen, want wat was het koud hier in de woestijn! Niet normaal.

De aankleding van de Shopping Mall van Planet Hollywood

Bij de incheckbalie hebben wij onze pasjes gekregen om de kamer binnen te komen, waarna wij de lift pakten die ons naar de 24e verdieping schoot, dat ging snel! Oren klaren en de kamer opzoeken. Elke verdieping ziet er hier precies hetzelfde uit en op elke verdieping raak je weer je oriëntatie kwijt, aangezien alles hetzelfde is. Wij waren nog nuchter en hadden er al moeite mee. Op die ene avond zijn wij vaker het verkeerde gangpad of richting ingelopen dan de goede.
Uiteindelijk de kamers gevonden die vlak naast elkaar lagen en even de kamer bekeken, die was prima! Twee Queensize bedden per kamer, erg veel ruimte, netjes aangekleed, een grote badkamer met een enorme spiegel, een groot breed plasma-televisiescherm.... en wij hadden het goedkoopste van het goedkoopste! Nevermind, snel iets nettere kleding aangedaan en wat eten naar binnen gepropt, aangezien we over een kwartier bij een show aanwezig moesten zijn waar wij kaartjes voor hadden gekocht. Ze hadden blijkbaar in ons enorme complex nog een gaatje over om een compleet theater in te proppen.
Waar het hier in Vegas om draait, is het zoveel mogelijk mensen trekken. Hier wordt werkelijk alles voor uit de kast getrokken, zoals een enorme fonteinenshow (het Bellagio) voor je casino, een achtbaan door je casino, een enorme toren op je casino (The Stratosphere), een oerwoud in je casino, een dolfijnenbasin bij je casino, etc... Daar hoort natuurlijk ook de meest extravagante show bij, dus elk casino probeert de beste artiesten en shows naar binnen te halen. Zo gingen wij naar STOMP met de show 'STOMP OUT LOUD'. 80 Dollar per persoon lichter gingen wij naar binnen, waar wij mooi in het midden zaten voor de show, prima dus!
STOMP bestaat uit een groep mensen die met allerlei materialen muziek maken, zonder speakers, versterkers of iets dergelijks. Hier zit een hele show aan vast met goede humor, waarbij de performers op de meest vreemde en uitbundige manier echt hele lekkere krachtige muziek maken. Het is moeilijk om te beschrijven hoe het eraan toegaat, maar het was zeker vet en wát een muziek kwam daar van af zeg!

Zie YouTube voor een voorbeeld van STOMP: http://www.youtube.com/watch?v=n-_mUAhzhkg&feature=related


Na de show was het gelijk als een malle door om de rest te zien, Vegas himself! De avond was gevallen en Vegas komt (nog meer) tot leven. Eerst nog even bij de 'Blondies' uit eten geweest, waar wij in heerlijke loungestoelen ons eten opgediend kregen. Wegdommelen kon prima hier, maar daar was geen tijd voor, er viel nog veel te zien! De rekening betaald en op naar The Strip. Buiten gekomen werden we omgeven door lichtjes, vele lichtjes. De nodige foto's werden figuurlijk geschoten en daar begon onze wandeling door de Amerikaanse lichtstad. Wij zijn begonnen bij het Bellagio, wat schuin tegenover ons hotel lag. Het Bellagio staat vooral bekend om zijn fonteinshow, die ook groots is. Voor het Bellagio ligt een vijver vol met buizen en pompen die elk kwartier telkens een verschillende show op verschillende muziek verzorgen. Wij hebben drie shows aanschouwd, waarna wij het Bellagio zelf in zijn gegaan. Leuk om op de plek te lopen waar bijvoorbeeld ook de film Ocean's Eleven grootendeels afspeelde. Overal knipperen lichtjes, hoor je plingelende geluiden van de geldmachines en hoor je mensen roepen en juichen. Wat een leven heerst er daar zeg. Zo zijn wij nog veel meer casino's afgelopen. Van binnen lijken ze allemaal op elkaar: groot, veel gokmachines, dezelfde geluiden en je verdwaald wederom gemakkelijk. De één heeft net een ander thema dan de ander, de buitenkanten verschillen heel erg en elk casino heeft weer wat aparts om mensen te trekken. Kortom, in ieder geval genoeg bekijks.
De avond op deze manier gevuld met het bekijken van onder andere The Stratosphere, The Venetian, Bellagio, Mirage en de Caesars Palace. De hele strip 's nachts nogmaals afgereden, zodat we in ieder geval elk casino van buiten gezien hebben (denk aan New York New York, MGM Grand, Excalibur, Trump, Treasure Island, Paris, Circus Circus, etc...). Als je dit alles hebt gezien, besef je wel dat die standbyknop gewoon aan kan blijven staan. Wat heeft die energiebesparing zo nog voor nut? Gelukkig voor hen is daar de Hoover Dam nog.

Een 'streetview' met daaronder New York, New York. Het onderste plaatje kan bekend voorkomen. Hier speelde Ocean's Eleven af, het Bellagio.

Mijn poten waren kapot en ik kon ook wel wat slaap gebruiken. De twee Red Bulls waren aan het uitwerken en het bed riep. Wat sliepen die bedden daar toch heerlijk! 's Morgens vroeg wakker gebeld of wij naar de solo van Rufus konden. Nee dat kon niet, wij zaten 'way up north'. In de Shopping Mall zijn wij wezen ontbijten, waarna wij naar The Stratosphere gingen, de toren die op het gelijknamige casino staat.
Wij kochten een ticket voor de toren, plus twee rides op een attractie. Op naar de toren, waar wij in de rij moesten staan voor de controle met metaaldetector. Straks heeft er een of andere gek een kettingzaag bij zich om die toren om te zagen. Je kon trouwens 10 Dollar betalen om voorin de rij te mogen staan, hoe bizar, hoe Amerikaans. Een foto laten maken - die na afloop tegen een goede vergoeding af te halen viel - en de dubbeldekker lift ingestapt. Deze schoot ons richting de top van de toren, waar je een enorm mooi uitzicht had over Las Vegas en zo dus ook The Strip. Hier wat rondgewandeld, waarna wij onze twee attractietickets maar uit gingen besteden. Er staan drie attracties boven op deze toren. Als eerste een mini-achtbaan die je een paar keer van de rand 'gooit' - de X-Scream - met daarnaast een centrifuge die je over de rand voert, waar je boven een enorme afgrond rondjes draait. Daarnaast staat er helemaal op de top van de toren een Space Shot. Wij zijn in de X-Scream en de tweede, de Insanity, gegaan. Toen we hier ook ons geld uit hadden besteed liepen we terug naar de auto, werd er getankt en kon de lange terugtocht beginnen.

Ik heb van het begin niet heel veel meegekregen, aangezien ik probeerde te slapen. Bij de Hoover Dam hebben we nog een klein uurtje in de file gestaan. Vandáár dat ze er dus een brug overheen aan het bouwen zijn! Onderweg nog een erg mooie zonsondergang in The Middle of Nowhere meegemaakt, welke een mooie afsluiting was van dit prachtige weekend.


Nog wat enkele foto's voor de liefhebber:

Het Bellagio

De mens moet vermaakt worden

Binnenin de Venetian

Gokken tegen de computer

Op The Stratosphere