Eerste IFR-ervaring

Maandag, het begin voor de nieuwe week voor velen, voor mij het begin van IFR. Sven stond om acht uur 's morgens op, om vervolgens om negen uur op school te verschijnen. En ik had er zin an! Ik nam nog even de laatste dingen door, maar wist nog niet echt wat mij te wachten stond. De eerste twee vluchten IFR (Instrument Flight Rules - op instrumenten vliegen) zouden in de simulator 'FNPT1, ook wel Frasca, plaatsvinden. Vandaag zou ik om tien uur de eerste simsessie krijgen, met Mr. Wilson, mijn nieuwe instructeur.


Om kwart voor tien waren wij er klaar voor en liepen wij naar beneden, waar de sim staat. Daar aangekomen legde Mr. Wilson mij enkele basics van het IFR-vliegen uit op het whiteboard. Daarna kon ik plaatsnemen in de simulator, met Eelco naast mij om te 'backseaten'.
Het grootste verschil met VFR is dat je puur op instrumenten vliegt en dus niet naar buiten kijkt. Later in de module zal ik ook gaan navigeren op instrumenten (m.b.v. bakens) en zelfs approaches en landingen maken m.b.v. de instrumenten. Alleen het laatste gedeelte van de landing wordt op het zicht gedaan. Een ander belangrijk verschil is dat het zogenaamde crewconcept nu wordt toegepast. Zo heb je een PF en een PNF, respectievelijk de Pilot Flying en de Pilot Not Flying. De PNF ondersteunt de PF door verschillende taken over te nemen.
Het crewconcept en op instrumenten vliegen brengt ons een stuk dichter bij hoe het er later aan toe zal gaan.

Eelco was dus mijn PNF. Anders dan bij VFR, vraag ik de PNF om een bepaalde checklist, die hij dan voorleest. Ook vraag ik hem bijvoorbeeld om contact op te nemen met de toren, waar ik dit bij VFR zelf deed. Door taken over te dragen, houd jij meer tijd over voor het vliegen zelf.
Een voorbeeld van hoe deze 'vlucht' eraan toeging vanaf de 'cleared for takeoff'.

PF (ik): "Second part before takeoff checklist"
PNF (Eelco): "Second part before takeoff checklist: Fuel Pump..."
PF: "On"
PNF: "Landing Light..."
PF: "On"
PNF: "Strobe Lights..."
PF: "On"
PNF: "Pitot Heat..."
PF: "Off Set"
PNF: "Mixture: rich, Air Conditioner: not installed, Transponder: mode charlie set, Takeoff Clearance..."
PF: "Received"
PNF: "Checked! Second part before takeoff checklist complete!"

PF: "Takeoff!"
PF: "Check Power"
PNF: "Power Checked"
PNF: "50"
PNF: "Rotate"
PF: "Gear up"
PNF: "Gear up"
PNF: "Gear is up"
PF: "Set climb power"
PNF: "Climb power"
PNF: "Climb power set"
PF: "First part after takeoff checklist"
PNF: "First part after takeoff checklist. Gear: up, Power: climb power set, Flaps: up. First part after takeoff checklist complete!"

En zo verder. Op deze manier kon ik mij op de instrumenten concentreren. Naar buiten kijken kon niet, aangezien ik op het beeldscherm alleen de binnenkant van een wolk zag.
Zo klom ik met 90kts naar 3000' en was het tijd om verder gewend te raken aan de nieuwe manier van vliegen door allerlei oefeningen. In het begin was het erg moeilijk om alles mooi constant te houden. De bedoeling was dan ook dat ik de juiste scantechniek gebruikte om alle instrumenten af te gaan. Toen ik dit beter en beter onder de knie kreeg, ging het vliegen ook steeds strakker. Daarbij stelde Mr. Wilson mij telkens vragen en moest ik simpele rekensommetjes maken (met betrekking tot het vliegen). Het crewconcept verliep heel goed en dit beviel mij prima! Een beetje delegeren kan geen kwaad, hehe.

Het was een vlucht waarbij de concentratie zeker nodig was. Als deze even afdwaalde, gingen verschillende metertjes gelijk alle kanten op lopen. Een kwestie van focussen en blijven corrigeren. Gelukig was er erg snel progressie te zien en Sven had het helemaal naar zijn zin in de simulator.
Het nadeel aan de simulator is dat hij zeer gevoelig is en je niet merkt of er iets verandert aan de stand van de neus. Natuurlijk merk je dit niet meer aangezien je niet naar buiten mag kijken, maar je voelt ook niets meer. Normaal vlieg je ook op gevoel en corrigeer je voor wat je voelt. Je voelt makkelijk of het vliegtuig bijvoorbeeld klimt of een bocht maakt. In de simulator heb je dit gevoel niet.

Achteraf dus een zeer leuke ervaring, al was het heel er basic. Toch was het hard werken, aangezien het nieuw is en de sim erg gevoelig is. Ook het crewconcept sprak mij erg goed aan. Na mijn eigen vlucht heb ik bij Eelco's vlucht voor PNF gespeeld. Van het backseaten kan je erg veel (van iemand anders fouten) leren en je kan jezelf ook nog nuttig maken als PNF.

Fris en fruitig stond ik vanmorgen weer op om te vliegen. Sven keek echt uit naar zijn volgende vluchtje in de sim, deze keer met Mr. Klein. De vlucht was vergelijkbaar met de eerste, maar nu met wat airwork en meer procedures erin. Het vliegen ging al soepeler, hoewel op bepaalde punten de metertjes toch 'ineens' op waardes stonden waar je ze niet verwacht had. Gelukkig heeft iedereen dit probleem in de simulator en daar kan dan altijd wel om gelachen worden. Ook het crewconcept zat er lekker in en na deze vlucht ben ik bij Jasper gaan backseaten, die ondertussen al bij zijn zevende simbeurtje was aangekomen. Hij deed veel ingewikkeldere dingen dan ik aan het doen was, maar het principe was hetzelfde. Ik maakte mijzelf nuttig als Jasper's PNF, of co-piloot, en lette goed op.

De rest van deze twee dagen heb ik vooral besteed aan het compleet maken van mijn VFR-administratie en het leren voor de IFR-fase. Morgen vlieg ik 'actual', mijn eerste echte vlucht, met Mr. Wilson, aan het eind van de dag. Tussen deze actuals doe je enkele simbeurtjes om te oefenen. Met IFR kan er ook 's avonds worden gevlogen, aangezien je niet meer op zicht vliegt. Morgen kom ik dan ook in het donker thuis. Cool!